Podstawy elementów złącznych

Nie można powiedzieć, że jest to zwykły gwint i gwint rozwiercany, ale zwykła śruba i śruba z rozwiercanym otworem, ponieważ część gwintowana w obu przypadkach jest taka sama, różnica polega na tym, że część pręta jest bez gwintu.Ponieważ część gwintu jest taka sama, siła osiowa jest taka sama.Pomiędzy zwykłą częścią pręta zwykłej śruby a otworem znajduje się szczelina, a siła poprzeczna jest jedynie punktem tarcia na powierzchni styku podczas dokręcania śruby (oczywiście, jeśli naprawdę rozważasz odcięcie, siła poprzeczna jest w rzeczywistości wytrzymałością śruby na ścinanie).Dopasowanie śruby z otworem rozwiercanym do otworu to tolerancja, a siła poprzeczna to wytrzymałość śruby z otworem rozwiercanym na ścinanie.

Uważaj

bm=1d podwójny kołek jest zwykle używany do połączenia dwóch połączonych ze sobą części stalowych;GB/T897-1988 „Kołek dwustronny bm=1d” (bm odnosi się do końca otworu na śrubę zwanego końcem śruby, długość bm zależy od materiału skręcanej części: bm=1d dla stali i brąz, gdzie d odnosi się do zewnętrznej średnicy gwintu, odnosząc się do dużej średnicy.)

Do połączenia łącznika żeliwnego z łącznikiem stalowym powszechnie stosuje się bm=1,25d i bm=1,5d;GB898-1988 „Podwójny sworzeń bm= 1,25d”, GB899-1988 „Podwójny sworzeń bm=1,5d”.

bm =2d podwójny kołek jest zwykle używany do połączenia złącza ze stopu aluminium ze złączem stalowym.Pierwsze złącze posiada otwór z gwintem wewnętrznym, drugie zaś otwór przelotowy.GB/T900-1988 „Podwójny kołek bm =2d”.

Gwinty na obu końcach dwustronnego kołka o równej długości muszą być dopasowane do nakrętek i podkładek dla dwóch połączonych części z otworami przelotowymi. GB/T901-1988 „Podwójny kołek o równej długości klasa B”, GB/T953-1988 „Równy długość podwójnego sworznia klasy C”.Jeden koniec kołka zgrzewanego przyspawany jest do powierzchni łączonej części, drugi koniec (koniec gwintowany) przechodzi przez łączoną część z otworem przelotowym, po czym zakłada się podkładkę i przykręca nakrętkę tak, aby że dwie połączone części stanowią całość.GB/T902.1 „Kołek do spawania ręcznego”, GB/T902.2 „Kołek do spawania łukowego”, GB/T902.3 „Kołek do spawania do spawania akumulatorowego”, GB/T902.4 „Kołek do spawania krótkotrwałe zgrzewanie kołków”.

Uwaga:

Gwint stosowany w podwójnym gwincie (GB/T897-900) to zazwyczaj gruby zwykły gwint, a w zależności od potrzeb można również zastosować drobny zwykły gwint lub gwint przejściowy (zgodnie z GB1167/T-1996 „gwint przejściowy ”).Kołek z podwójną łbem o równej długości - klasa B, może być stosowany w zależności od potrzeb do produkcji materiałów 30Cr, 40Cr, 30CrMnSi, 35CrMoA40MnA lub 40B, jego działanie jest zgodne z umową pomiędzy stroną podaży i popytu. Skład chemiczny materiału kołka spawalniczego, zgodnie z GB/T3098 .1-2010, lecz maksymalna zawartość węgla nie powinna być większa niż 0,20% i nie może być wykonana ze stali automatowej.

6. Twardość: Zdolność materiału do przeciwstawienia się lokalnym twardym przedmiotom wciśniętym w jego powierzchnię jest wskaźnikiem wydajności mierzącym stopień miękkości i twardości materiałów metalowych.Test oznacza test twardości (Brinell, Rockwell, Vickers) Wymagania dotyczące przygotowania próbki: Dwa końce próbki są równoległe, powierzchnia jest płaska i nie jest dozwolony olej ani tlenek

Środowisko testowe 10 ~ 35°

Przy wykrywaniu twardości śrub nie ma potrzeby obróbki cieplnej śrub, wystarczy zmierzyć twardość powierzchni w ramach kwalifikowanego wieku na linii.Jeśli jest to śruba do obróbki cieplnej, należy na końcu wyciąć twardość na powierzchni o średnicy.Pozycję testową pokazano na rysunku.Test twardości wynosi 1/2R na powierzchni, a twardość spełnia normę.

Twardość śruby ma powierzchnię i rdzeń, powierzchnia odnosi się do zastosowania twardości Vickersa lub powierzchniowej twardości Rockwella po usunięciu rdzy powierzchniowej itp. Rdzeń powinien znajdować się przy usuwaniu łba o długości 1/2 średnicy w powierzchni i rdzeniu 1/2 miejsca do odtwarzania twardości, różnica między dwiema twardościami nie może przekraczać 30HV, powierzchnia jest wyższa niż 30HV, co wskazuje, że nawęglanie powierzchniowe jest niedozwolone. Jeśli powierzchnia jest niższa niż 30HV, oznacza to, że powierzchnia jest odwęglona i jest to niedozwolone.

Ogólną nakrętkę gatunku 8 należy poddać obróbce cieplnej, ale nie poddaje się jej obróbce cieplnej, zwykła nakrętka gatunku 8 jest zwykle wykonana ze stali 35, określono również test twardości, ogólna powierzchnia nie jest wymagana, producent obróbki cieplnej sprawdza twardość po obróbce cieplnej, nakrętka metryczna jest zwykle łamana od środka, aby sprawdzić twardość jej rdzenia, nakrętka calowa jest zwykle łamana na jednej z powierzchni (tj. przecinana jest dwoma nożami na powierzchni), sprawdzana jest twardość środka sekcji jednej powierzchni, a małe nakrętki są zwykle zużyte na przekroju 0,2 ~ Sprawdź twardość po 0,3 mm. Śruby 4,6 ~ 6,8 nie wymagają obróbki cieplnej;Wspornik do wysokiej nakrętki typu 2.

Norma krajowa GB3098.1 i norma krajowa GB3098.3 stanowią, że twardość arbitrażową mierzy się w 1/2 promienia przekroju części.W przypadku jakichkolwiek sporów podczas odbioru, jako test arbitrażowy należy zastosować twardość Vickersa. Dla każdej próbki należy wykonać co najmniej 3 odczyty.

Miejsce badania arbitrażowego: Przy przekazywaniu wyników testów pomiędzy kupującym a sprzedającym do celów arbitrażu, test twardości należy zmierzyć w centralnym punkcie (r/2) promienia powierzchni odcięcia o jedną średnicę od końca śruba lub kołek.Jeśli pozwala na to rozmiar produktu, wykonaj 4 odczyty na końcu tej śruby lub kołka.Produkty o mniejszej średnicy można również badać, korzystając z równoległej powierzchni końcówki łba śruby odpowiadającej powyższej powierzchni odcięcia.W przypadku rutynowych testów twardość śrub, wkrętów lub kołków można sprawdzić na łbie, ogonie lub trzpieniu po odpowiednim usunięciu powierzchni.

We wszystkich etapach, jeżeli wartość badania przekracza górną granicę twardości, próbkę należy usunąć z położenia o średnicy nominalnej od końca próbki, a środek próbki i ścieżkę gwintu w środkowym punkcie próby, wartość powtórnego badania nie powinna przekraczać górnej granicy twardości, w razie wątpliwości należy przyjąć twardość Vickersa (HV).Badanie twardości powierzchni można umieścić na końcu produktu lub na krawędzi sześciokąta, a miejsce badania powinno być minimalnie przeszlifowane lub wypolerowane, aby zapewnić powtarzalność badania i rzeczywisty stan powierzchni próbki.HV0.3 stosuje się w teście arbitrażowym testu twardości powierzchni.Twardość powierzchni badaną za pomocą HV0.3 należy porównać z wartością badania twardości rdzenia również badaną za pomocą HVo.3, a różnica nie powinna przekraczać 30 wartości twardości HV.Twardość powierzchni większa niż twardość rdzenia Wartości twardości 30 HV wskazują, że próbka została nawęglona.W przypadku produktów o klasach od 8,8 do 12,9 różnicę między twardością powierzchni a twardością rdzenia można wykorzystać do określenia, czy produkt ma nawęgloną powierzchnię.Twardość produktu nie jest bezpośrednio związana z teoretyczną wytrzymałością na rozciąganie.Określenie maksymalnej wartości twardości nie opiera się na uwzględnieniu górnej granicy wytrzymałości.

Uwaga: Należy zaznaczyć, że zmienność wzrostu wartości twardości spowodowana jest obróbką cieplną, nawęglaniem lub obróbką na zimno.